körün herkesle aynı manzarayı gördüğü yer

Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu. Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu. Bir kuytu manastırda duâlar gibi gamlı, Yüzlerce ağızdan koro hâlinde devamlı, Bir erganun âhengi yayılmakta derinden... Duydumsa da zevk almadım İslav kederinden. Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta, Tanbûri Cemil Bey çalıyor eski plâkta. Birdenbire mes'ûdum işitmek hevesiyle Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle. Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık, Uykumda bütün bir gece Körfez'deyim artık!                                                                            Varşova, 1927                                                                            Yahya Kemal BEYATLI  

Tom Waits - No One Knows I'm Gone Hell above and Heaven below All the trees are gone The rain makes such a lovely sound To those who are six feet under ground The leaves will bury every year And no one knows I'm gone Live me golden tell me dark Hide from Graveyard John The moon is full here every night And I can bathe here in his light The leaves will bury every year And no one knows I'm gone

İnsan bazı kelimelere küser mi? Ben küstüm? Öylesine uyuz olduğum kelimeler var ki, anlatılan konu çılgıncasına ilgimi çekse de, bu kelimelerden birini duyunca darmadağın oluyorum. Çok farklı sebeplerden kara listeme giren bu kelimelerden bazıları: Farkındalık(alttaki türevlerine göre en çok da bu) Yaşanmışlık, dokanmışlık falan diye gider böyle Aktivite Etkinlik Organik Cadde (Bağdat Caddesi anlamında), Feys (facebook anlamında) ve hassaten ilişki(kadın erkek ilişkisi anlamında "ilişkiye ara verdik" cümlesindeki gibi) gibi kısaltmalar Fırsat Minval Laik yada dinci, cemaatçi vs. vs. vs. Duayen Not: Zorlama "öz Türkçe" kelimelere girmiyorum hiç.

Geçen akşam evde televizyonun karşısına oturup zaplamaya başladım. Hanım da mutfakta bir şeylerle uğraşıyordu. Trt Belgesel kanalında Güven Kıraç’ı görünce durdum. Elinde bir kitap, kafasında kasket bir evin içinde dolaşıyor, ev sahibi hakkında bir şeyler anlatıyor, ara ara da şiirler okuyordu. Gezdiği ev Bertolt Brecht’in Berlin’deki eviymiş. Aslında Bertolt Brecht ismi bile benim için bir şey ifade etmiyordu, adını birkaç kez duymuş olsam da onu tanımaktan çok uzaktım. Okuduğu şiirler ve Güven Kıraç’tan dinlediğim kadarıyla hayatı ilgimi çekmişti. Ertesi gün işyerinde işten artan zamanda internetten Bertolt Brecht hakkında küçük çapta bir araştırma yaptım. Kitaplarını bulabilir miyim diye baktım. Oyunları ve şiirleriyle ünlü, kendini “komünist” olarak tanımlayan bu yazarın bazı oyunları hala basılıyordu fakat şiirlerini baktığım birkaç kitap sitesinde bulamadım. Tiyatro izlemeye meraklıyımdır ama kitabını alıp da tiyatro oyunu okumuşluğum birkaç Shakespeare eseriyle sınırlı

Akılsız adam ne affeder ne de unutur; saf yürekli adam önce affeder ve sonra da unutur; bilge ise affeder, ama hiçbir zaman unutmaz. Thomas S. Szasz

Bir filmden en son ne zaman bu kadar etkilendim, hatırlamıyorum bile. MUHTEŞEM!